E përgatiti Dalmat Sejdiu,
Zëdhënës i iMaMit dhe sekretar i Lëvizjes Bota Shqiptare
HYRJE
SHPJEGIMI I LËVIZJES “FEJA E SHQYPTARIT ASHT SHQYPTARIA” DHE QËLLIMET E SAJ.
Përshëndetje me përshëndetjen më të mirë, Za po lamë (Zë po lëmë). Në hyrjen e këtij udhëzuesi, do të hedhim dritë mbi një koncept që ndoshta për disa mund të duket i ri, por që është po aq i lashtë sa vetë njerëzimi: “Feja e shqiptarit është shqiptaria”. Feja që mban këtë parullë thekson një bashkim të palëkundur midis identitetit kombëtar dhe manifestimit shpirtëror të qenies njerëzore. Feja, në esencën e saj më të pastër, është maniFEstim. Fjala “fe” rrjedh nga nevoja themelore për të shprehur dhe për të dëshmuar ekzistencën tonë në këtë botë. Është një reflektim i qenies sonë që zbulon lidhjen tonë të pandarë me të gjitha format e jetës dhe ekzistencës. Në këtë manifestim, Ilahu (Krijuesi) është shkëndija e parë dhe shkaku i qenies sonë, ndërsa detyrimet e para të natyrshmerisë tonë janë ato ndaj prindërve që na japin jetë, dhe menjëherë pas tyre, atdheut dhe vendit ku kemi lindur. Këto janë dhuratat e Ilahit, të cilat i përjetësojmë çdo ditë.
“Feja e shqiptarit është shqiptaria” na fton të njohim dhe të vlerësojmë se çdo frymëmarrje, çdo hap, dhe çdo vendim në këtë tokë shqiptare është një falënderim ndaj burimit të jetës, një lutje e heshtur që ne shprehim në çdo veprim të jetës sonë. Prandaj, “Feja e shqiptarit është shqiptaria” nuk është një sistem besimi që na ndan nëpër kisha, xhamia apo sinagoga. Ajo, në fakt, bën të kundërtën, synon të na çlirojë nga ndarjet në fetë që nuk bazohen në libra të shenjtë si Bibla dhe Kurani famëlartë, dhe na fton në bashkim, duke vlerësuar natyrshmërinë tonë në fenë e vërtetë dhe te vetme tonë tek Ilahu(Krijuesi).
Nëse feja është maniFEstim, atëherë Shqiptaria është maniFEstimi më i qartë i vetëdijes dhe identitetit tonë kombëtar. Nuk duhet të ketë maniFEstim tjetër mbi këtë maniFEstim. Kjo lëvizje nuk e sheh Shqiptarinë si një koncept të ngushtë gjeografik apo etnik, por si një univers të vlerave të ndara që përfshijnë nderin, burrërinë, gjallërinë e familjes, dhe të qenurit një qytetar i botës. Ajo që e bën një njeri të jetë shqiptar nuk janë thjesht kufijtë politikë, por mënyra se si ai ose ajo manifeston këto vlera në jetën e përditshme.
Për këtë arsye, ‘Feja e shqiptarit është shqiptaria’ nuk është një thirrje për nacionalizëm të ngushtë, por për një përmbledhje të vetëdijes kombëtare që nënkupton një përgjegjësi të thellë ndaj vendit dhe ndaj njëri-tjetrit. Kjo është një ftesë për të kuptuar se çdo gjë që kemi dhe jemi vjen si një dhuratë nga Zoti dhe se ne jemi thjesht kujdestarë të kësaj dhurate për kohën që jemi këtu. Është detyra jonë për të pasur kujdes ndaj saj dhe për ta lënë një vend më të mirë për brezat që do të vijnë pas nesh. Në thelb, ne duhet të largohemi nga fetë e krijuara nga njeriu dhe regjimet e ndryshme që formohen sipas interesave të tyre, dhe t’i kthehemi natyrshmërisë tonë, besimit në Ilahun një, që në fakt edhe është detyra e çdo besimtari. Pra të jemi Hu në fenë (Hanifen) e Ilahut(Zotit një).
“Feja e shqiptarit është shqiptaria” është një udhëtim shpirtëror që çdo shqiptar është i ftuar të bëjë, një udhëtim që na çon në thellësi të vetëdijes sonë dhe na lidh me rrënjët më të thella të ekzistencës sonë në këtë tokë. Kjo është feja jonë e vërtetë, e cila na çon përtejdoktrinave dhe dogmave të thjeshta, drejt një të ardhmeje ku ne jemi vërtet të bashkuar si një komb, jo vetëm nën flamurin tonë, por nën sytë e atij që na ka krijuar të gjithëve.
Figura e Tim Shkupit: Përshkrimi i Tim Shkupit si lider frymëzues dhe roli i tij si Imami i shqiptarëve.
Tim Shkupi, i njohur me emrin e vërtetë Musa Lamallari, është një figurë transformuese në peisazhin kulturor shqiptar. I njohur si “Imami i Shqiptarëve, ” një titull që pasqyron ndikimin e tij të thellë në shoqërinë shqiptare, si dhe përpjekjet e tij për të rikthyer njerëzit në atë që ai e konsideron esencën e vërtetë të besimit, në fjalët e tij, “Hu në Fenë e Ilahut.”
Thirrja për largim nga Fetë Tradicionale:
Një element kyç në mësimet e Tim Shkupit është thirrja për t’u larguar nga fetë tradicionale si Islami, Krishterimi dhe Ortodoksia, të cilat ai argumenton se janë të ndikuara nga interpretimet dhe doktrinat njerëzore që nuk përputhen me mësimet origjinale të Kuranit. Ai thekson se këto fe janë devijuar nga rruga e vërtetë e shpallur nga Zoti dhe se duhet të kthehemi tek ajo që Profeti Ibrahim (Abraham) predikoi, si një Imam i caktuar nga Ilahu për njerëzimin. Në këtë frymë, Tim Shkupi i bën thirrje shqiptarëve të njohin Ibrahimin jo vetëm si Imam të njerëzimit, por edhe si një figurë udhërrëfyese për vetë shqiptarët.
Përpjekjet dhe Ndikimi në Rrjetet Sociale dhe Mediat:
Gjatë dekadave të fundit, Tim Shkupi ka përdorur platforma të ndryshme, duke përfshirë rrjetet sociale dhe mediat, për të përhapur mësimet e tij dhe për të kundërshtuar klerikët, veqanërisht ata të fesë Islame apo si e quan ai fesë se Baghdadit dhe që, sipas tij, janë bashkuar në gabimet e tyre duke mbështetur doktrina të deformuara. Ai ka ndikuar që shumë njerëz të kthehen në atë që ai e konsideron si thelbi i fesë së vërtetë, një lidhje e drejtpërdrejtë dhe personale me Ilahun, pa ndërmjetësimin e klerikëve.
Ndryshimi Rrënjësor dhe “De-programimi”:
Një ndikim tjetër thelbësor i punës së tij është ndryshimi rrënjësor që ka sjellë te ndjekësit e tij, të cilët janë “de-programuar” nga dogmat e feve të ndryshme që bazohen në regjime të kaluara dhe jo në mësimet e vërteta hyjnore. Njerëzit që ndjekin udhëzimet e Tim Shkupit kanë filluar të kuptojnë se lidhja e tyre me Zotin duhet të jetë e drejtpërdrejtë dhe personale, bazuar në parimet e vërteta të fesë së Ilahut.
“Misioni im ka qenë dhe mbetet ta ndaj Kuranin Famelarte nga hoxhallarët e Islamit, duke argumentuar se nuk ka Islam ne Kuran dhe të argumentoj se si kjo mendësi e Baghdadit ka mashtruar për dekada shqiptarët me ideologji të llojit të regjimit Abasid.” – Tim Shkupi.
Rikthimi në “Shqiptarinë” si Fenë e Ilahut:
Në fund, thirrja kryesore e Tim Shkupit është rikthimi në natyrshmërinë tonë si shqiptarë, të cilën ai e identifikon me “Hu në Fenë e Ilahut. “Vetëm kjo është rruga përpara për shqiptarët, një mënyrë për të rikuperuar dhe rilindur identitetin tonë kombëtar nëpërmjet një prizmi që reflekton vlerat më thelbësore të të qenurit shqiptar.
Pranimi i Tim Shkupit si Imami i shqiptarëve:
Argumentet pse klerikët duhet të njohin Tim Shkupin si Imam i shqiptarëve.
Pranimi i Tim Shkupit si Imami i shqiptarëve përfaqëson një pikë kyçe dhe e rëndësishme në trajektoren e zhvillimit kombëtar të shoqërisë shqiptare. Kjo çështje ka potencialin të përcaktojë mënyrën në të cilën besimi dhe identiteti kombëtar do të formësohen dhe zhvillohen në të ardhmen. Ai këmbëngul fuqishëm për një qasje revolucionare ndaj besimit, duke e lidhur atë ngushtë me identitetin dhe vlerat kombëtare shqiptare përmes “Feja e shqiptarit është shqiptaria”.
- Argumentet për Njohjen e Tim Shkupit si Imami i Shqiptarëve: Një Qasje Inovative ndaj Fesë: Tim Shkupi ka shfaqur një mënyrë unike dhe inovative për të interpretuar dhe praktikuar fenë, duke u përpjekur të rikthejë besimin tek esenca e tij origjinale siç është paraqitur në librat e shenjtë. Ai ka argumentuar që feja duhet të jetë reflektim i natyrshmërisë së individit dhe jo thjesht një sërë rregullash dhe dogmash të imponuara nga regjimet.
- Frymëzimi nga Kurani: Tim Shkupi i frymëzuar nga Kur’ani, dhe me të si burimin kryesor dhe të vetëm të frymëzimit të tij, duke analizuar dhe duke nxjerrur mesazhet kryesore nga ky libër i shenjtë e që një ndër to është ajo që nxit në bashkimin e popullit shqiptar në një shtet të vetëm dhe se vetëm ashtu kthehemi në natyrshmërinë tonë në vijën e atij që na ka krijuar. Ai ka arritur në përfundimin se vet natyrshmëria dhe thellësia e qenies njerëzore përbëjnë bazën e vërtetë të fesë.
- Ndikimi dhe Pranimi në Shoqërinë Shqiptare: Nëpërmjet punës së tij gjatë viteve, Tim Shkupi ka fituar një ndjekje të madhe dhe respekt të thellë në mesin e shqiptarëve, jo vetëm në Shqipëri, por edhe në Kosovë, Maqedoni dhe kudo ku jetojnë shqiptarë. Kjo tregon se mesazhet dhe qasja e tij kanë gjetur jehonë te një audiencë e gjerë.
- Roli si Ndërmjetës dhe Reformator: Figura e Tim Shkupit si një lider që propozon reforma thellësore në praktikat dhe interpretimet fetare ka funksionuar si një ndërmjetës vital midis fesë tradicionale dhe një qasjeje më personale dhe kombëtare të besimit. Ai kundërshton normat ekzistuese të këtyre feve e të cilat që pas vitit 2000, kanë filluar të thithin të gjitha hapësirat medatike. Në dritën e këtyre argumenteve, klerikët në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni dhe kudo ku ka shqiptarë duhet që patjetër të njohin Tim Shkupin si Imami i Shqiptarëve. Ky akt do të ishte jo vetëm një pranim i rolit të tij si udhëheqës shpirtëror por edhe një hap i rëndësishëm drejt adaptimit dhe ndryshimit të vet konceptit fe. Njohja e tij si Imam i shqiptarëve do të simbolizonte një bashkim të vlerave kombëtare, duke e bërë konceptin e besimit dhe lidhjes personale të njeriut me Ilahun më të qasshëm dhe më të kuptueshëm për brezin e ri të shqiptarëve që kërkojnë udhëzime në jetën e tyre shpirtërore duke u bazuar në një besim që reflekton vërtetësinë dhe identitetin e tyre.
Në kuadër të thirrjes për pranimin e Tim Shkupit si Imami i Shqiptarëve, bashkësia që tashmë e ka pranuar atë si udhëheqës shpirtëror bën një apel të fuqishëm drejt atyre që ende nuk e kanë bërë këtë.
Thirrja për Unitet dhe Kthim në Kur’an:
Në këtë moment kritik, ne u bëjmë thirrje të gjithë atyre që tashmë kanë pranuar Tim Shkupin si Imam të Shqiptarëve të qëndrojnë të fortë dhe të distancohen nga ata që ende nuk e kanë pranuar ose nuk e njohin autoritetin e tij. Ky veprim nuk është për të krijuar përçarje, por për të siguruar një bazë të qëndrueshme dhe të shëndetshme të besimit që rrjedh drejtpërdrejt nga mësimet e Kuranit dhe nga zbatimi i tyre në jetën dhe kulturën shqiptare.
Diskreditimi dhe Pasojat e Mospranimit:
Ata që zgjedhin të qëndrojnë mënjanë ose të kundërshtojnë pranimin e Tim Shkupit mund të përballen me diskreditim, jo për shkak të ndëshkimit, por si pasojë natyrore e mosndjekjes së një rrugëtimi të vërtetë dhe të ndershëm fetar. Ne theksojmë se koha për të vepruar është tani.Ai thotë se nëse si shqiptar e quan veten edhe musliman, katolik, ortodoks etj, ti pikërisht aty e humb lidhjen me Zotin tënd. Të dyja nuk bashkëjetojnë. Për dallim nga Gjergj Fishta, Tim Shkupi potencon se vetëm shqiptarinë e kemi bashkë, jo edhe festat pagane.
Ftesa për Rikthim në Esencën e Kur’anit:
Për ata që ende ndjekin dogmat e tyre ose janë të ngjashëm në regjime të tjera fetare që devijojnë nga mësimet e Kuranit, bëjmë thirrje për një ofertë paqësore për të rikthyer vëmendjen aty ku duhet – te Kurani Famëlartë. Është koha për të dëgjuar me vëmendje dhe për të kuptuar se shumë janë bërë viktima të ideologjive dhe regjimeve që janë jashtë mësimeve të shenjta.
Ecja përpara me Natyrshmërinë:
Ne ftojmë të gjithë ata që janë të gatshëm të kthehen në natyrshmërinë e tyre, të bashkohen në një rrugëtim të përbashkët përpara. Të bashkuar nën udhëheqjen e Tim Shkupit, të ecim përpara me një qëllim të qartë për të ndërtuar një të ardhme ku çdo shqiptar mund të gjejë paqe, kuptim dhe udhëzim në një fe që përshtatet plotësisht me vlerat dhe identitetin tonë kombëtar. Ky apel shërben si një ftesë për të gjithë shqiptarët që të rikthehen tek burimi i vetëm i besimit, tek Ilahu(Zoti një), të çlirohen nga ndikimet e jashtme dhe të ndërtojnë një të ardhme më të bashkuar dhe më të ndritur, të udhëhequr nga parimet e vërteta dhe nga një lider i pranuar dhe i respektuar si Imami i tyre.
Feja si Natyrshmëri e Njeriut: Frymëzimi nga Kurani dhe Rikthimi në Esencën Shqiptare
Duke u mbështetur në mësimet e Kuranit të cilat kanë frymëzuar Tim Shkupin, Imamin e Shqiptarëve, do të shqyrtojmë se si këto elemente janë të lidhura ngushtë me natyrshmërinë njerëzore dhe si ky lidhje është reflektuar në kontekstin shqiptar.
Natyrshmëria e fesë dhe lindja e njeriut:
Sipas Kuranit, çdo njeri lind pa zgjedhur prindërit, vendin, kohën apo rrethanat e lindjes. Kjo parukje e fatit shërben si një kujtesë e thellë se secili prej nesh është produkt i një rrethi më të madh dhe më të lartë të qëllimeve hyjnore. Tim Shkupi, duke studiuar kopjet e vjetra dhe origjinale të Kuranit, ka përvetësuar këtë koncept dhe e ka transmetuar atë si një frymëzim për të kuptuar më mirë rolin dhe vendin e njeriut në univers.
Borxhi ndaj ligjeve të Zotit dhe natyrës:
Në mësimet e tij, Tim Shkupi thekson se, sapo lindim, ne marrim borxh ndaj ligjeve të Zotit dhe ndaj natyrës, e cila përfshin edhe vendin ku jemi lindur. Ky borxh shtrihet nga përgjegjësia që kemi ndaj prindërve tanë – që Kurani e përmend si një detyrim të qartë – deri te borxhi ndaj natyrës dhe vendlindjes. Siç na mëson Kurani, respekti dhe mirënjohja ndaj këtyre elementeve janë themelore për të qenë një besimtar i mirë dhe një shqiptar i përgjegjshëm.
Kthimi në Shqiptari si akt i besimit:
Tim Shkupi argumenton se, duke u larguar nga praktikat e imponuara fetare dhe regjimet që kanë sjellë vetëm dëm, shqiptarët duhet të kthehen në rrënjët e tyre – në Shqiptarinë e tyre. Ai shikon këtë rikthim jo vetëm si një detyrim kombëtar, por edhe si një udhëzim shpirtëror që çdo shqiptar duhet të ndjekë për të arritur lumturinë dhe përmbushjen e plotë. Ky proces i rikthimit në esencën kombëtare është njëkohësisht një akt i besimit dhe një shprehje e natyrshme e fesë që çdo njeri lind me të.
Ky kapitull është një thirrje për të gjithë shqiptarët që të rishqyrtojnë dhe riformulojnë lidhjen e tyre me fenë dhe identitetin kombëtar. Nëpërmjet një kuptimi më të thellë të mësimeve të Kuranit dhe një vlerësimi të vërtetë të asaj që na bën të jemi kush jemi, ne mund të ecim përpara si një komb i bashkuar dhe i fortë, i ndërtuar mbi parimet e dashurisë, respektit dhe drejtësisë që Kurani na mëson. Kjo është rruga për të ndërtuar një të ardhme më të ndritur për Shqipërinëdhe për shqiptarët kudo që janë.
Udhëzuesi Moral dhe Shpirtëror për Shqiptarët: Si Dhjetë Urdhërat e Zbritura te Musai dhe Dhjetë Urdhërat në Kuran na Ndriçojnë në Largimin nga Praktikat Tradicionale Fetare
Këtu, ne do të eksplorojmë mënyrën sesi Dhjetë Urdhërat, si ato që iu zbritën Musait dhe ato që gjenden në Kuran, mund të shërbejnë si një udhëzues i fortë moral dhe shpirtëror për shqiptarët.
Këto urdhëra janë:
- Atij (Ilahut) mos i bëni shok askënd.
- Me prindërit të silleni mirë.
- Mos i vritni fëmijët tuaj nga frika e furnizimit – ne ju sigurojmë ju dhe ata.
- Mos u afro në imoralitete, as haptazi e as fshehurazi.
- Mos e vritni atë që e ka ndaluar Ilahi – vetëm me hak, të vërtetën.
- Mos përvetësoni pasurinë e jetimit, por vetëm për ta mbrojtur deri sa të arrijë pjekurinë.
- Kur matni në peshojë me litër matni me drejtësi! Ne askë nuk e ngarkojmë përtej mundësive të tij.
- Kur të flisni, thoni të vërtetën, po edhe nëse është fjala për të afërmit.
- Dhe zbatoni besëlidhjen e Ilahit. Këto janë urdhëra që urdhëroheni prej Tij, që (me dhikër – vepra) të kujtoni.
- E kjo është rruga ime e drejtë dhe ndiqni atë. E të mos ndiqni rrugë të tjera dhe ju të ndaheni me to nga rruga e (urdhërave) Tij. Këto janë urdhëra që urdhëroheni prej Tij, që të bëheni të devotshëm.
Këto urdhëra jo vetëm që shërbejnë si një kod moral për sjellje të drejtë dhe të shëndoshë, por edhe si një themel për të ndërtuar një shoqëri më të mirë dhe më të bashkuar.
Tim Shkupi, duke bërë thirrje për largimin nga praktikat tradicionale fetare, e sheh këtë udhëzues si një mjet për të forcuar identitetin shqiptar përmes një kthimi në vlerat themelore të Kuranit dhe mësimeve të Musait.
Tim Shkupi argumenton se organizatat fetare, veçanërisht ato të bashkësisë Islame e që janë formuar nën ndikimin e regjimeve si ai i Nikola Pashiqit dhe Josip Broz Titos, janë bërë të dëmshme për shoqërinë shqiptare. Ai bën thirrje për një largim nga këto influenca dhe për një rikthim tek natyrshmëria dhe vetëqeverisja shpirtërore, ku secili individ ndjek ligjin hyjnor pa ndërmjetësime të panevojshme.
Ai argumenton se ata që zgjedhin të pranojnë dhe të mbështesin praktikat dhe ideologjitë fetare të huaja, të cilat historikisht kanë dëmtuar interesat dhe zhvillimin e shqiptarëve, në esencë tradhtojnë jo vetëm natyrshmërinë e tyre por edhe vendin ku jetojnë.
Imami i shqiptarëve thekson se një akt i tillë i tradhtisë ndaj vetes dhe kombit nuk është vetëm një çështje fetare, por një çështje thelbësore që prek integritetin dhe stabilitetin e shtetit shqiptar. Sipas tij, pranimi i regjimeve dhe doktrinave të importuara që kanë kontribuar në shtypjen dhe keqinformimin e shqiptarëve është një pengesë serioze për zhvillimin dhe përparimin e shoqërisë.
Ai inkurajon shqiptarët të ndjekin një rrugë që përjashton ndikimet dhe praktikat që i kanë dëmtuar në të kaluarën dhe të ndërtojnë një të ardhme më të mirë të bazuar në një kuptim më të thellë të identitetit dhe të fesë së tyre.
Kjo qasje, sipas tij, është jetike për të siguruar që çdo shqiptar të ndihet i lidhur me vlerat e vërteta të fesë së vetme Hu në Fenë (Hanifen) e Ilahut dhe të Kuranit, të cilat përfshijnë drejtësinë, barazinë dhe respektin për të drejtat dhe liritë e njeriut. Në këtë mënyrë, shoqëria shqiptare mund të ecë përpara në një rrugë më të drejtë dhe më prosperuese, të lirë nga barrat e një të kaluare të ngarkuar me konflikte dhe ndarje.
Feja dhe Identiteti Kombëtar: Rëndësia e Identitetit Kombëtar në Kontekstin e Lëvizjes dhe Mënyra si kjo i Ndikon Lidhjen e Njeriut me Ilahun
Më tej, theksojmë një thirrje të fuqishme dhe të thellë drejtuar të gjithë shqiptarëve për të rikthyer dhe përforcuar lidhjet e tyre me Ilahun, përmes një rikthimi në natyrshmërinë dhe identitetin kombëtar që e karakterizon secilin prej nesh si pjesë e këtij kombi të lashtë dhe të nderuar. Kjo është një thirrje për të zgjuar ndërgjegjen kombëtare dhe për të marrë përsipër përgjegjësitë që vijnë së bashku me të.
Rëndësia e Identitetit Kombëtar:
Shqiptarë, është koha të kthehemi tek rrënjët tona, tek thelbi i asaj që jemi. Nëpërmjet shekujve, profetët kanë bërë thirrje për
besim të pastër në Zotin e vetëm, duke na udhëzuar që të mos devijojmë nga rruga e librave të shenjtë. Kjo nuk është thjesht një çështje e besimit, por një çështje e identitetit tonë si komb. Çdo hap që devijon nga kjo rrugë jo vetëm që na largon nga besimi ynë, por gjithashtu dëmton themelet e atij që ne si komb jemi dhe duam të jemi.
Natyrshmëria dhe Lidhja me Ilahun:
Ju ftoj të merrni frymë thellë dhe të shikoni përreth jush – në male, në fusha, në qytetet tona të lashta. Çdo gur, çdo bimë, çdo pikë uji në tokën tonë flet për historinë dhe për trashëgiminë tonë të pasur. Ajo që Tim Shkupi na kujton është se natyrshmëria jonë, esenca jonë, nuk është vetëm një pjesë e historisë së lashtë, por është gjallë dhe e pranishme në çdo moment të jetës sonë. Ai na fton të kthehemi tek ky burim i pastër, të kthehemi tek Ilahu si burimi i vetëm i drejtësisë, paqes dhe udhëzimit të vërtetë.
Thirrja për Unitet dhe Veprim
Nuk ka kohë më për ndarje mes nesh ose për ndjekjen e rrugëve që na çojnë drejt asgjëje. Është koha të bashkohemi si një trup, si një komb që rri drejt dhe krenar në besimin e tij. Nëse ndjekim rrugën e shenjtë, nëse i besojmë zotit të vërtetë dhe jetojmë sipas ligjeve të tij, ne jo vetëm që do të jemi të devotshëm në sytë e tij, por do të ndërtojmë një shoqëri ku çdo shqiptar mund të ndihet i sigurt, i respektuar dhe i vlerësuar.
Pra le të jemi të guximshëm në këtë udhëtim. Le të i’u kthehemi librave të shenjtë që kanë udhëzuar kaq shumë breza para nesh. Le të rinovojmë angazhimin tonë ndaj fesë tonë të vertetë që respekton dhe promovon vlerat tona më të thella. Kjo është rruga jonë, rruga drejt një të ardhmeje ku çdo shqiptar mund të gjejë jo vetëm paqe shpirtërore, por edhe një vend të merituar në bashkësinë globale si popull i fortë, i bashkuar dhe me besim të patundur.
Kjo, o shqiptarë, është thirrja për të ardhur në natyrshmërinë tonë, për të jetuar siç na është urdhëruar, për të qenë shembull i mirësisë dhe i drejtësisë për botën. Dhe në këtë rrugëtim, le të mos harrojmë se Ilahu është me ne, duke na udhëhequr çdo hap të rrugës.
Përfundim dhe Thirrje për Veprim: Thirrja për një qasje të re ndaj feve tradicionale që respekton vlerat kombëtare dhe traditat.
Në këtë kapitull të fundit, është jetike të kuptojmë cilat janë hapat e parë që duhet të marrim për të rikthyer thellësinë dhe të vërtetën në jetën tonë, për të qenë në harmoni me natyrshmërinë, kulturën dhe traditat tona shqiptare. Kjo rrugë e rikthimit fillon me një lidhje të sinqertë me Ilahun, një lidhje që kur bëhet me zemër të sinqertë, na udhëheq në rrugën e drejtë – rrugën e tij.
Lidhja me Ilahun dhe Qëndrueshmëria në Besë:
E para dhe më thelbësore, është të kuptojmë se si të bëjmë një besëlidhje të vërtetë me Ilahun, sepse vetëm atëherë Ai do të na udhëheqë dhe do të na mbrojë në çdo hap të rrugës. Kur bëjmë këtë besëlidhje, është esenciale që të mos devijojmë nga kjo rrugë, që të mos bëhemi si ata popuj që kanë shkelur premtimet e bëra ndaj Ilahut. Populli shqiptar është popull besnik dhe I fjalës, njëherë kur jep besën, ai nuk i tradhton asnjëherë mësimet e librave të shenjtë.
Përhapja e frymëzimit dhe rikthimi në Rrënjë:
E dyta, është thelbësore që frymëzimin që marrim nga lart, të mos e mbajmë vetëm për vete, por ta përhapim atë. Vetëm në
këtë mënyrë ne madhërojmë Ilahun dhe i shërbejmë atij si duhet. Ata që janë të humbur dhe nuk e njohin identitetin e tyre shqiptar, por flasin shqip dhe përdorin këtë gjuhë të lashtë dhe të bukur, u bëjmë thirrje të kthehen me paqe në rrënjët e tyre, në fenë e tyre të vërtetë, përpara se të jetë tepër vonë.
Për të thelluar më tej marrëdhënien tonë me Ilahun dhe të forcojmë identitetin tonë kombëtar, është e rëndësishme të
përqendrohemi në mësimet e Tim Shkupit, Imam i shqiptarëve. Këshillat dhe udhëzimet e tij janë një burim thelbësor për të na udhëhequr në një lidhje më të pavarur dhe më të drejtpërdrejtë me Ilahun. Tim Shkupi na mëson se çdo shqiptar duhet të ndërtojë një marrëdhënie personale dhe të pavarur me Ilahun, e cila nuk bazohet në ndërmjetësimin e strukturave fetare të imponuara, por në një kuptim të thellë dhe personal. Kjo qasje jo vetëm që rrit pavarësinë shpirtërore, por gjithashtu forcon lidhjet tona me rrënjët dhe vlerat kombëtare.
Angazhimi për devotshmërinë dhe ecuria përpara si komb:
Si shqiptarë, duhet të punojmë me mendje dhe me zell në rrugën e Ilahut, sepse vetëm në këtë mënyrë fitohet devotshmëria e vërtetë. Është koha të lëmë mënjanë kotësitë dhe fetë e devijuara që nuk janë të mbështetura në mësimet e librave të shenjtë.
Ky mesazh i drejtohet të gjithë shqiptarëve në botë që frymojnë shqip, kudo që janë. Ne jemi një, dhe vetëm si një komb I bashkuar mund të ecim përpara.
Le të jemi bashkë, si vëllezër dhe si shtet, të frymëzuar dhe të qetë, duke u udhëhequr nga parimet e dashurisë dhe respektit që na ka lënë Ilahu. Të përparojmë së bashku drejt një të ardhmeje ku çdo shqiptar ndjen dhe jeton lumturinë dhe përkushtimin ndaj vlerave tona të përbashkëta. Na priftë e mbara, Shqiptarë!